How you look at it / Re-Framing 8:15
How you look at it
Re-Framing 8:15
Work-in-progress Megumi Edy, Marka Gluzińskiego i Moniki Wachowicz
11 maja @ 18:00 – 18:30
Co się dzieje, gdy osobista pamięć spotyka się z pamięcią historyczną? W jaki sposób nasze ciała niosą ciężar opowieści, których nigdy nie przeżyliśmy, a jednak odczuwamy je tak głęboko?
How You Look at It / Re-Framing 8:15 to work-in-progress, prezentowany jako dwudniowy dialog w ruchu. Tancerka i artystka interdyscyplinarna Megumi Eda powraca do swojego przełomowego dzieła 8:15, pierwotnie stworzonego ponad 20 lat temu w odpowiedzi na bombardowanie Hiroszimy i wojnę w Iraku. Nie jest to jednak ponowne opowiedzenie tej historii, lecz jej przekształcenie, nowe spojrzenie na to, jak pamięć, trauma i wojna nadal kształtują zarówno świadomość osobistą, jak i zbiorową.
Każdy wieczór odsłania inny duet, ukazując odmienną perspektywę tego, jak historia odciska się na ciele. Najpierw, w duecie z Markiem Gluzińskim, Megumi Eda bada wpływ wydarzeń historycznych na męskie ciało i psychikę. Kolejnego wieczoru, w duecie z Moniką Wachowicz, japońska performerka reflektuje nad doświadczeniami kobiet i ciężarem odziedziczonej traumy.
Wykorzystując archiwalne nagrania wideo, słowo mówione i ruch, Megumi splata przeszłość z teraźniejszością, zadając pytanie: „Co się zmienia, gdy spojrzymy na historię z innej perspektywy?”
Osadzone w intymnej i immersyjnej przestrzeni, to ewoluujące dzieło stanowi część większego projektu prowadzącego do 80. rocznicy zakończenia II wojny światowej – ciągłej eksploracji tego, w jaki sposób echa wojny nadal kształtują współczesny świat.
TW: brak
Kredyty:
Koncepcja, wykonanie: Megumi Eda
Współtwórcy, wykonawcy: Monika Wachowicz, Marek Gluziński
Projekt dźwięku i kompozycja: N.N Production by Przemysław Błaszczak, Tir Danza
Czas trwania: 30–40 minut
Warunki wstępu: bilety 30/40 PLN
Megumi Eda jest japońską tancerką, performerką i twórczynią filmową. Jej międzynarodowa kariera taneczna rozpoczęła się w Balecie Hamburskim, gdy miała 17 lat. Pracowała dla Holenderskiego Baletu Narodowego i londyńskiego Rambert Dance Company, z którymi występowała na całym świecie. Ściśle współpracowała z choreografami o światowej sławie, takimi jak John Neumeier, Jiri Kylian, William Forsythe, Krzysztof Pastor, Redha Benteifour, Hans van Manen i David Dawson.
W 2004 roku przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie jako członkini-założycielka działała w awangardowym zespole „Armitage Gone! Dance”, współtworząc kilkanaście spektakli oraz stając się muzą Karole Armitage. W 2014 rozpoczęła współpracę z Yoshiko Chumą jako performerka i twórczyni filmowa. Otrzymała prestiżową nagrodę Bessie (New York Dance and Performance Awards) w 2004 oraz tytuł jednej z Najlepszych Performerów 2015 roku przyznawany przez magazyn „Dance”.
Od 2019 roku mieszka w Berlinie. W swojej pracy stara się przesuwać granice artystyczne przez multidyscyplinarne podejście do performansu.
Monika Wachowicz jest aktorką i pedagożką. Ukończyła filozofię na Wydziale Nauk Społecznych na Uniwersytecie Śląskim. Od 2004 roku związana z Teatrem A Part w Katowicach, którego dyrektorem i reżyserem jest Marcin Herich. Od 2021 współpracuje z Jarosławem Fretem, twórcą Teatru ZAR, w tandemie twórczym Studio Wachowicz/Fret. Wykładowczyni w Akademii Sztuk Teatralnych oraz kuratorka projektu „Szczeliny. Kobiety w sztukach performatywnych” w Instytucie Grotowskiego we Wrocławiu. Koordynuje Międzynarodowy Festiwal Sztuk Performatywnych A Part. Prowadzi Studio Aktorskie przy Teatrze A Part, a także autorskie Studio Ciała i Emocji w Katowicach. Od 2019 jest Prezeską Fundacji „Sztuka dla Życia” im. Marty Paradeckiej.
www.wachowicz.studio
Marek Gluziński jest performerem związanym przez lata z laboratorium teatru fizycznego Studio Matejka (m.in. „Harmonia Przeciwstawień. Polska”, 2014; „Wściekły człowiek. Wariacje w obronie gniewu”, 2018). Ma na koncie udział w niezależnych produkcjach teatralnych, m.in. w „Kosmosie” według Witolda Gombrowicza (Hiroshi Koike, premiera polska: 2023, premiera japońska: 2024 Tokio), „Lucidity” (Arnis Aleinikovas, premiera litewska: 2023 Kowno), „Eksploracja sztucznej duszy” (Robert Traczyk, premiera:2023). W 2015 roku zrealizował samodzielnie cykl trzech performansów-rytuałów pod tytułem „Parakletos. Jaⁿ” w przestrzeniach publicznych Wrocławia.Jest również kuratorem, producentem i managerem kultury, m.in. współtwórcą Wrocławskiej Inicjatywy Tanecznej, był dyrektorem artystycznym kultowego Klubu Puzzle. Jako aktywista jest współzałożycielem Akcji Kultura, społecznym asystentem posłanki Małgorzaty Tracz. Był członkiem społecznym pierwszej kadencji Wrocławskiej Rady Kultury.
www.kryzyswiekumeskiego.com
.