Medytacja o kobiecie z wydm – Przypominanie

Premiera performansu Karoliny Brzęk i Igora Pietraszewskiego w ramach projektu „Sakura. Wrocławskie dni japońskich inspiracji

Performans w wykonaniu Karoliny Brzęk i Igora Pietraszewskiego jest powrotem do spektaklu „Witaj w moim domu. Medytacja o kobiecie z wydm”, którego premiera miała miejsce we wrześniu 2016 roku. Tamten spektakl łączą z prezentowanym performansem osoby Karoliny Brzęk oraz Przemysława Błaszczaka. Kolejnym elementem wspólnym jest inspiracja powieścią „Kobieta z wydm” japońskiego pisarza Kōbō Abe.

W performansie wracamy myślą do przestrzeni stworzonej w spektaklu z 2016 roku. Nadajemy realność tamtym bohaterom i tamtej historii. Po latach, pytamy o to, co z niej w nas zostało. Przyglądamy się procesowi znikania, jak gdyby naszą pamięć pokrywała drobniutka warstwa piasku, która niepostrzeżenie staje się ciężką skorupą, pod która nikną kształty, relacje czy, jak w oryginalnej opowieści, nawet najbliżsi ludzie.

Dziś przyglądamy się tej ulotności i nietrwałości wiedząc, że zacieranie i odchodzenie jest jedyną stałą wartością naszego bycia tutaj. Obecność drugiej osoby jest już tylko dźwiękiem, powiewem, melodią fletu. Pamiętanie jest zadaniem na miarę codziennego wydobywania piasku z własnego domostwa. Piaskiem jest czas, domostwem jest pamięć. Nasze zamieszkiwanie i odkopywanie, bierze się z wiary, że wciąż jeszcze fragmenty piękna, które było tutaj kiedyś naszym udziałem, są ukryte w miejscu, którego nie chcemy opuścić, a do którego chcemy wracać.

Karolina Brzęk jest tancerką i aktorką fizyczną. Ukończyła Międzywydziałowe Indywidualne Studia Humanistyczne i Społeczne na Uniwersytecie Wrocławskim oraz specjalizację taniec współczesny w Państwowym Pomaturalnym Studium Kształcenia Animatorów Kultury w Kaliszu. W latach 2013–2019 związana z Instytutem Grotowskiego – najpierw jako uczestniczka programu badawczego „BodyConstitution”, potem asystentka w laboratorium treningu fizycznego aktora Studia Kokyu. Brała udział i współtworzyła projekty z zakresu teatru fizycznego, tańca współczesnego, performansu i teatru edukacyjnego, m.in. „Witaj w moim domu. Medytacja o kobiecie z wydm” (Instytut Grotowskiego, 2016), „OR ID” (Teatr Tańca i Ruchu Rozbark, 2017), „Performans międzygatunkowy” (2019), „MAPA” (2018–2019), „Siłaczka” (instalacja performatywna, 2019).Od 2019 roku współpracuje z reżyserem Grzegorzem Grecasem i dramaturżką ruchu Małgorzatą Rostkowską, angażując się w projekty teatralne związane z kulturą Głuchych i polskim językiem migowym. Jako performerka współtworzyła „Migawki z Wrocławia” (2019) oraz „W dwóch językach polskich” (spektakl grany w języku polskim i polskim języku migowym, 2020).

Igor Pietraszewski to muzyk i socjolog. Adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor książki „Jazz w Polsce. Wolność improwizowana” i licznych artykułów na temat jazzu wydawanych w prestiżowych pismach naukowych na świecie. Specjalizuje się w socjologii kultury, muzyki i pamięci. Jako muzyk (saksofonista) otrzymał stypendium z Berklee College of Music w Bostonie, wziął udział w nagraniu ponad dwudziestu płyt. Studiował grę na shakuhachi w Yamagata (Japonia) u Ryudo Takahashiego. Członek Rady Artystycznej festiwalu „Jazz nad Odrą” od 2004 roku.